Zoooo, we zijn gearriveerd in Tortuguero. Met veel pijn, moeite en vooral; geduld. Het was ons al duidelijk geworden dat Costa Ricanen een trager leef- en werktempo hebben dan wij, maar dat ook het begrip ´tijd´ hier een totaal andere betekenis heeft, hebben we inmiddels ondervonden.

Toen we gisteren vanuit San José, via allerlei stoffige dorpjes en een hobbelige, onverharde weg aankwamen in Pavona (een boerderij in de middle of nowhere), bleken we de boot van 13:30u naar Tortuguero nét te hebben gemist. Raar, aangezien het op dat moment 13:20u was. Maar geen probleem, wij zijn relaxed (ahum!), dus wachten op de volgende boot, die om 15:30u zou vertrekken, vonden wij geen enkel probleem.

Dat we vier uur later nog steeds bij die verdomde boerderij op de grond zaten we wachten, was iets minder grappig. Afijn, om ´n uurtje of zes kwam er eindelijk een boot de hoek om getuft. Werd tijd!

Eenmaal aan boord, was onze frustratie snel vergeten. Want na een kwartiertje varen zagen we het mistige regenwoud recht voor onze neus opdoemen. Adembenemend mooi! Aapjes hingen in de metershoge bomen, kaketoes kwamen voorbij gevlogen en krokodillen lagen aan de oevers (vond ik persoonlijk iets minder grappig).

Om 19u werden we uiteindelijk gedropt in Tortuguero; het meest bizarre dorpje ooit. Je moet het met eigen ogen hebben gezien om het te geloven. Dit gehucht ligt in een afgelegen baai en is enkel via het water bereikbaar. Het is zó klein, dat je binnen 10 minuten de hoofdstaat én alle zijstraten bent doorgewandeld en het bestaat uit zo´n 15 hostels, 8 restaurants en 20 woonhuizen.

Eigenlijk lijkt Tortuguero nog het meest op een Caribbische camping. Mensen leven dag en nacht op straat, vervelen zich helemaal te pletter en doden hun tijd met luieren, staren naar voorbijgangers en bier drinken. Voor het broodnodige entertainment is er één karaokebar, waar alle aanwezigen om 21u stomdronken aan de bar hangen en vechten om de microfoon. Echt hilarisch! Minder grappig; ons hostel Cabinas Tortuguero (géén aanrader) ligt recht tegenover de bar, dus we hebben vannacht geen oog dicht gedaan.

Lekker is dat als je ´s morgens om 6u een boottrip hebt gepland. Wij zaten dan ook heel zielig met onze peddels tussen 4 Nederlandse jongens en 2 Amerikaanse huppeltutjes (´Ohhh, my god, this is sooooo amaazing. I looooove this trip.´) moe te wezen. Feit is dat je zo vroeg in de ochtend de mooiste dingen ziet. We hebben een kaaiman (soort krokodil) op ongeveer 50 cm van onze boot gespot, luiaards (die naar het schijnt 22 uur per dag slapen), aapjes, schildpadjes en allerhande vogels. Dus ons vroege opstaan was niet voor niets. Daarna nog heel actief een wandeling door het Nationaal Park vlakbij gemaakt en nu gaan we lekker eten bij de befaamde Miss Junie (die ook kamers op Tortuguero verhuurt, vele malen mooier dan de onze). Morgenvroeg willen we zo snel mogelijk wegwezen hier. Want Tortuguero is bijzonder, maar je moet hier niet te lang rondhangen, want dan word je gegarandeerd gek.